Merhaba İstanbul... Şiiri - Önder Eren

Merhaba İstanbul yine ben geldim
Kan kırmızı…
Can…
Uslu geçmiş…
Bir çift eldi uzanan gözlerime
Bir hoş seda idi
Uzaktan yakın…
Dağılmış rüzgarda saçları Pierre Loti’nin
Haliç’i seyrediyorum,
Yorgun…
Ayaklar düşler için direniyor
Geçmişten geleceğe yürüyorum…
Hareketleniyorsun
Müzik sesleri coşturuyor insanı
Şapkalar,
Sakallar,
Saçlar geçiyor önümden
Herkes birbirine selam veriyor
Ben yalnızım…
Pas vermiyorsun İstanbul…
Bu ilk gelişim değil biliyorsun?
Son da olmayacak…
Bir an geceye dalıyor gözlerim
Bir an üstüne şiir yazan üstatlara
Gıptayla bakıyor yüreğim
Bir an yoruluyor
Kan kırmızı…
Direnemiyor
Düşlere kalkıyor ağır ağır…
Güneşi sisin arkasına almışsın…
Ömre bedel güzellikte haliç
Gelin misali hani
BEZENMİŞ…
Sen uykuda iken,
Benim sırtım üşüyor
Koynuna giriyorum Haliç’in
Sıkı-sıkı sarıyor
Merhaba İstanbul ben geldim…