Merhaba Hikayesi Olanlara

En azından bir kaç hikayesi olmalı insanın, hatta çok fazla hikayesi olmalı... Çok daha fazla...

Anlatacak hikayelerim var benim; düşündürecek, sevindirecek, kızdıracak, hüzünlendirecek, öğretecek, umutlandıracak, aşka inandıracak, sevgiyi çoğaltacak.
Herkesin, küçük de olsa kendi hayatından bir parça bulacağı hikayelerim var çokça...

Hayatım; doğum-ölüm, başarı-başarısızlık, sevgi-sevgisizlik, merhamet-acımasızlık, sevaplar-günahlar, kendi olma mücadelesi ve insan olma yolunda ilerleme kaydetmeye çalıştığım hikayelerle dolu...Ve daha da dolu olacak, yaşadıkça.

Yoksa bir tek hikayeniz bile, kendi hikayelerinizin kahramanı da değilseniz üstelik, ne yaşadınız ki siz? Ve ne yaşatabileceksiniz ki?
Başkalarının hikayeleri arasında kaybolup gitmekten kurtulamazsınız. Ya da diğerlerinin hikayelerinde, kenarda köşede kalanlardan olursunuz sıradan ve silik...

Kaçmadan ve korkmadan yaşadım sayabilir misiniz kendinizi? Ben de varım bu hayatın içinde diyebilir misiniz?

Bazıları yaşar, bazıları da o yaşayanları seyreder ya; işte ben hem yaşarım, hem seyrederim, sonra da anlatır ve yazarım bir güzel.
Tabii ki bu hikayeleri anlatırken ve yazarken; bu anlatımım başkalarının yaşanmışlıkları ise, hiç kimsenin gerçek ismini vermeyi doğru bulmuyorum.

Kendi hikayelerimde; isim vermeme gerek yok ki, okudukları zaman herkes kendini biliyor ve tanıyor nasıl olsa. Onların bir kısmı hala yaşamımdalar, geçip gidenler de bir şekilde öğrenirler yazdıklarımı… Dünya küçük :)

Eh artık beğenisi de size kalmış tabii ki yazdıklarımın. Ben yine de "güzel yazıyorum yahu diyeyim" seveyim sizleri kocaman...

10 Temmuz 2012