Merhaba Hayat
Merhaba Hayat
Bugünümün de dünümden farkı yok
Elimde kalem haykırışlarımı yazıyorum işte
Aralıksız kağıdıma damlayan göz yaşlarımin eşliğinde
Sessiz çığlıklarimi haykırıyorum
Herkesin bir derdi var
Kiminin ekmeği bayat kiminin pırlantasi ufak
Hayat işte bazı insanlarin denize karşı villalari var bizim ise üstümüze yıkılan hayallerimiz
Camın kenarında oturup dışarıyı seyre daldım
Gözlerim pekte beni şaşırtmadı doğrusu
Hayat yine adil değildi
Kızının elinden tutup gezdiren baba mutlulukla ordan ayrılırken
Yerde, kartonun üstünde yatan çocuğu görmedi bile
Belki de gördü ama mutluluktan kör olmuştu
Zaten değil mi? Sen iyisen gerisinin pek bir önemi var mı?
Belki kartonların üstünde yatmadım ama
Babam varken yetimliğin ne demek olduğunu çok iyi biliyorum
Yalnızlığı,bir omuza ihtiyaç duyup yanlız ağlamayı iyi bilirim
Her zaman ki gibi sessizce köşeme çekilip ağladım
Eskilerin acisi mi umutların yıkılışı mi insanların yaptıkları mi acıtti
Bilmiyorum ama
Sol yanım çok acıdı
Her zaman ki gibi açımı kendim çektim
Kendim ağlayıp kendi kendimi teselli ettim
Böyle daha iyi biliyor musun
Yalnızlık daha iyi
En azından sana teselli verenlerin, yanındaymış gibi gozukenlerin bir yara daha açmasına izin vermiyorsun
Gerçi ne verecek güvenim ne kazanacak sevgim kaldı
Hayat bu elbet mutlu olunur diyenler var
Siz hiç ümitsizliği tattiniz mı ki?
Ve sonunda; Onca çırpınistan sonra kanatları kırık kuşlar da ölür.
Kayıt Tarihi : 28.7.2018 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babasinin hiç sevmediği bir gün bile kızım demediği bir kızın hikayesi aslında babasının utandığı bir kızın hikayesi. Çırpındıkça bataklığa batan o bataklıktan çıkarmak yerine iyice onu iten insanlara dolu etrafı kızın.Kiz yaşamak için çok çabaladı ama belki de son mısralarıni yazdı.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!