Hep içimiz de bir daha yenilenmeyecek olan eskilelerle büyüdük
Ve eskidikçe de eksilttik ne cok yarınları
En sonun da da anladık ki
Hayata aynı gözden eskisi gibi bakamazmış insan
Zaman yolundaki yürüyen merdivenlerden
sen adımını atmasan bile
olduğun yerden sanki yük taşırcasına
bir zaman sonra
Takatini kırarmış insanın nefes almak
Meğer eskisi gibi kalmaması bir insanın
Her yağmur yağan da yanaklarına ıslak ıslak
Güneşi unutan bir memleket toprağından
yağmuru koklamakmış
Öyle hasret ile sevgi ile
Şimdi bir daha seslen dostum; dostuna:
Geri dönmeseler bile
eskiyen yüzdür,saçtır,tüydür...
kalbindekiler değildir! Diye haykır
Umuda merhaba demekten korkma dostum!
...................................................
Onun için; asla vazgeçmedim!
merhaba demekten
merhaba; eskisine yenisine...
gelmişine ve de geçmişine...
unutana da unutulmayana da...
İyiden kötüden yana hatrı kalmasın dediğim
tüm dostlara...
Merhaba; merhaba; merhaba...
Merhaba eskidikçe eskimez eskilerim sana...
özellikle de
Azınlıktan doğan bütün büyük sevgilere...
....,Merhaba...
Kayıt Tarihi : 17.5.2014 11:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!