Merhaba Düşmanı Şiiri - Maya Bella Liy

Ben geldim.
Merhaba demeye korkan ucube.
Sanki merhaba dersem birine,
Yara alacağım.
Sanki ilk merhaba diyen kişi ben olursam,
Düşürdüğüm gardıma lanetler okuyacağım.
Ben geldim...
Ben bir merhaba düşmanıyım.

Merhaba demek herkesleştirir mi beni acaba?
Merhaba demediğim sürece hiç kimse mi olacağım?
Hiç kimselerin merhabaya ihtiyacı yok mudur?
Hiç merhaba duymazsam acaba yaralanmaz mıyım?
Ben bu kelimeyi neden bu kadar gurur yapıyorum?
Bu kelimeden bu kadar korkmam için,
Benim kaç yara almış olmam gerekiyor?
Basit bir kelime yaralar mı insanı?
Ben bir kaç kez ilk merhabayı söylediğim için ölmüş müyümdür sizce?
Bunlar ne garip sözcükler böyle değil mi?
Bir merhabadan ölür mü insan?

Hem kim merhaba diyen birini öldürmek ister ki?

Cevabını biliyorsunuz tüm bu soruların.
Muhtemelen aranızda ilk merhaba ile ölen binlercesi olduğundan,
"Kim merhaba diyen birini öldürmek ister ki?" sorusunun cevabına,
Ölenlerin tek cevabı "Herkes" olacak.
Öldükten sonra cevaplar ne işe yarayacak?
Neden sordum ki bu soruları sanki?
Merhaba demeyenleri de öldürüyorlar.
Yürekleri bahar bahçe görünen herkes ölmeli diyorlar.

Merhabalardan korkuyorum işte.
İster bana deli deyin ister ucube.
Bir merhaba yüzünden katledilmeyeceğim bu sefer.
İlk kim söylüyorsa o ölsün.
Bu kez beni öldüremeyecekler.