Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Değerli dost,güzel bir çalışmaydı. Şiiriniz bana çok sevdiğim bir dostluk şiirini çağrıştırdı. Yazmadan geçemeyeceğim:
Dostları olmalı insanın,
Aynen gemilerin limanlari gibi
Zaman zaman uğradığın
Yükünü boşalttığın
Dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda
Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
Geri döneceğin günü bekleme umuduyla
Bazen rüzgara o açmalı yelkenini
Yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla
Halatlarını çözmeli
Seni çok ama çok özlemeli
Dostları olmalı insanın,
Ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen
Düşünmediklerini düşündüren
Seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
Gerektiginde senin için ateşi yutabilen
Yolunu ısıtan ustan olmalı,
Şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini
Sana verebilmeli soğuk bir kış gününde
Üzerindeki tek gömleğini.
Diyor Oğuzkan Bölükbaşı
GERÇEK DOSTLUKLARA...
Heryerde güzeldir sonbahar,
Heryerde mevsim hazan
Bir deli çoban gibi
Rengarenk tütsülerde çare arar
yüreğine sağlık saygılarımla
ne güzel dizeler...
dostluğa dair güzellikler...
saygılar yüreğinize...
saygılar dileiğinize...
saygılar kaleminize...
Hala kelebek var,
Hazan renklerinde,bembeyaz
Bir günlük ömründen habersiz
Acep hüzünde ne arar
Heryerde güzeldir sonbahar,
Heryerde mevsim hazan
Bir deli çoban gibi
Rengarenk tütsülerde çare arar
..
samimi kalemini seviyorum dost
Tertemiz ve dost bir yürekten, dostluğun anlamını daha da yücelten bir çalışma ... Devamının gelmesi dileğimle...
Yüreğine sağlık sevgili Mustafa İnanç....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta