Merhaba Çocuk Şiiri - Abdullah Doğann

Yaşam dediğin nedir ki çocuk...
Bilmeksizin bakan iki gözle başlar.
Ve yenek felek tokadı ardından,
Merhabayla konuk olursun YAŞAM'a çocuk...
Yaşam,
Acı ve
İsyan pınarındasın...
Olmaz geriye dönüşün çocuk...
YAŞAM akışıyla götürür seni
Ölümsüzlük otunu arayan GILGAMEŞ'e
Kendini,
Aşkını,
Yoldaşını ve
Koynuna gireceğin TOPRAK ANA'yı
Bulma yolculuğuna düşersin,
'Yaşam Yoldur' der ustalar çocuk
Sen de olmaktasın bir yolcu,
Düşe-kalka olacaktır bu yolculuk.
Yolu tanımak için,
Önce kendini tanımalısın çocuk,
YAŞAM,
ÖLÜM ikiz kardeştir sen de bilmelisin,
Ölmek için yaşamamalı
Yaşamak için ölmeli çocuk
Ölüme giderken
Şiir okuyan yüzüen celladın,
Nesimince,
Şeyh Bedrettince,
Gandhice,
Mevlanaca...
Prometehsça yaşamalı çocuk...
Yoksa;
YAŞAM
Girdap
ve Sen
Ayrılmaz üçgen olurmusunuz...
Sonra üzülür Ahura - Mazda
Yaşamına,
Yaşamıyor yaşadığına,
Gelip gidişinin iz bırakmayışına
YAŞAM çocuk;
Bir kelebeğin
Narin kaygılı ve heyecanıdır..
Bir bal arısının
O çiğdemden şu nergise uçmasıdır...
Bir topla karıncanın
Sırtlayıp ekmek kırıntısını
Yuvasına götürüşüdür...
Bir ceylanın ela gözleriyle
Biraz daha yaşama hevesiyle
Arkasına bakmadan koşmasında,
Balerince figür çizmesinde saklıdır çocuk...
YAŞAM
ve
YAŞAM'a dair herşey...
VE KAVGAN
VE ÜTOPYAN
VE SEN...
Sönmesin sakın çocuk,
İçindeki yaşam ateşin,
Ve kararmasın çocuk,
Gözlerinde parıldayan sevgi Işığın,
Ve gülmeyi unutma!
Nerede oludan ol çocuk
Evde, okulda, sokakta,
Dağlarda, Zindanda, Dar ağacında...
Ve kurumasın sakın çocuk
Yüreğinden taşıp
Derya ile buluşan ırmakların...