İşte o zaman;
Gözlerini arar karanlık dünyamın yalnızlığında
Karşımda sen varmışçasına bakışlarım utangaç
Yüreğine dokuyormuşçasına birazda yüzsüz
Sevdiğim sendin her merhaba dediğimde güneşe
Bakar sessizliğin öpüştüğü dakikaların sonuna
Ve yüreğine dokunurum cesaretin yüreğiyle
İşte o zaman;
Yazdığım klavye bile tuşlarına bastırmaz
Sensiz geçirdiğim dakikaların acı saniyelerinde
Konuşmalarım utangaç bir o kadar da çekingen iken
Nasıl haykıracaktım seni sevdiğimi
Sen benim en büyük ödülümdün
Sevgilerin en safı; hediyem sendin aşkım
İşte o zaman;
Düşlerimi kelimeler anlatmaya kalksam
Acaba düşlerimdeki seni nasıl anlatabilirdim
İçimdeki varlığını herkese nasıl haykırabilirdim
Yada seni senden bile çok sevdiğimi nasıl ispatlayabilirdim
Düşlerimde bir nefes uzağında olan dudaklarına,
Kendi yüreğimi bırakmaya geldim alacak mısın aşkım
İşte o zaman;
Yüreğimi yüreğine son kez bırakmak
Gözyaşımı mendiline boşaltmak
Uzaklığa inat her geçen gün senle uyanmak
Denizlerin maviliğini serinliğini
Kalbinde yaşatmak umuda yüklemeye geldim aşkım
Yazan: Gürkan karanfil
Tarih:1.12.2008
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 03:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!