Vakit hazanı vuruyordu
Önümde bir uçurum vardı.
Ve bende onun en ucunda salınıyordum.
Geriye adımları yasaklamıştım kendime
Bundan kaçamıyordum da; ‘’uçurumun ucundan’’
Atlasam diyorum hani bıraksam kendimi o sonsuzluğa
Bu sonu yakıştıramamamdandı duraksamam,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
çok teşekkür ederim iki şiirim içinde olan yorumlarınız için:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta