Vakit hazanı vuruyordu
Önümde bir uçurum vardı.
Ve bende onun en ucunda salınıyordum.
Geriye adımları yasaklamıştım kendime
Bundan kaçamıyordum da; ‘’uçurumun ucundan’’
Atlasam diyorum hani bıraksam kendimi o sonsuzluğa
Bu sonu yakıştıramamamdandı duraksamam,
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




çok teşekkür ederim iki şiirim içinde olan yorumlarınız için:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta