Vakit hazanı vuruyordu
Önümde bir uçurum vardı.
Ve bende onun en ucunda salınıyordum.
Geriye adımları yasaklamıştım kendime
Bundan kaçamıyordum da; ‘’uçurumun ucundan’’
Atlasam diyorum hani bıraksam kendimi o sonsuzluğa
Bu sonu yakıştıramamamdandı duraksamam,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
çok teşekkür ederim iki şiirim içinde olan yorumlarınız için:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta