Merhaba Anne..! Şiiri - Ramazan Kocapinar

Merhaba Anne...!

Bak...Bak!
ben geldim yine
Sana olan özlemim
hasretimle tüte tüte
Doğduğum günün
cuma sabahı şafağını
O seher vaktini
hemde
düşüne düşüne
Şafak seherlere
bir bir
dönüşe dönüşe...

*****************

Ne çocukluğum
var ortalarda
Nede onda
olanla yaşananlar...
Sokaktaki
çemberler yerine
Yeraltlarında
matkapla burguları
Çeviriyor tutuyorum
şimdilerde
Çelik çomaklarda yok artık
Ne bayramda patlattığım
Siyah tenekeden
o ucu iğneli
Küflü kara mantar
tabancam kaldı
Nede mahallemdeki
koşan çocuklar
Ondaki oradaki ıssız
sessiz sokaklar
Bomboş şimdilerde
belki bilmiyorum
Emsallerim kocaman
adam oldular
Necati arif selim
hüsnü
ve
ramazanlar
Hatta bazısı
bu dünyadan
çoktan gitti bile,
Göçüp...
Göçüp veda etti
ayrıldılar...!

****************

Bahar geldi ya...
O da geçti anne...!
Ne o eski mera
otlaklar var artık
Nede o benim
otlağa çıkardığım
Ak benekli maraz
küçücük buzağılar
Yamaçlar yamaçlarda
yok bak şimdi
Onda kayılan tahtadan
kaydırak arabalar
Hani nerede tümden t
ahta demir hurdalar
Hepsi bir bir
mazilerde
gömülü kaldılar
Benmi Onları terkettim
ırayıp gittim yoksa
Yoksa acep
onlarmı
benden ayrıldılar...

********************

Göveç deresine varıp
dalıp boy atmayı
Ekine orak salmayı
ve tırpan sallamayı
Mısırın kökü dibine
kazmalar vurmayı
Çalı diplerinde
sülük arayıp
toplamayı
Kışın
kaburga kiremitten
kapan kurmayı
Üzüm kiraz elmayı...
Mürdüm eriği ayvayı
Sap saman kağnılarının
ardı sıra koşmayı
Onlara tırmanmayı ne kadarda özledim
Bir bilsen anne...
Aaaah bir bilsen... Anne!

***************************

Hani hatırlarmısın
O eski evleri
ahşapları
Çoğu çöktü
çürüdü gitti,
çoktan yok oldu
Yerine nice boyalı
beton yığınları oluştu
Kışladaki ağaçlarda
seyrelmiş nedense artık
Çalı dikensiz kalmış
her biri birazda doruksu
Gurbet işte be
iç çektirmekte,
hepten buruksu
Hep hep buruksu...
Hep Buruksu... Buruksu...!

***************************

Ne ben
çocukluğumu unutup
Ondan
kurtulabildim
Nede kırkı çoktan
aşmama rağmen
Sen kocaman
adam olduğumu düşünüp
Anlayabildin be anne...!

Ben yine o
bendeki uysal çocuk
Sende halâ
ilk gündeki şefkât
Ben kırk küsür
yıl sonrası
Hala anamla
anılarla yaşayan...

Sense bu
koskocaman adamı
Hala küçük
çocuğunmuş gibi
Öylece o haliyle
bağrına basan...!

******************

Gurbet onbeş
yıl boyunca
Ayrı koydu ya
ilkinde bizleri
Ben onca yılın sonrası
sonra anca
Yeni yeni
tanımaya
başlamıştım seni
Tıpkı eski bir
sinema filmindeki gibi
Şimdi yine tam
onbeş yıl oldu
Sen gurbetten
sılaya döneli...

Evet bak filim
devam ediyor anne
Oysa sadece ondaki
roller değişti...!

Aaaahhh be
Gurbet aaahh...!
Neleri alıp götürmedinki
sen benim yüreğimden
Alışamadım tam koca
otuz yıl geçmesine rağmen
Ben sana alışamadım
seni aşamadım vesselam
Sana alışamadım
seni aşamadım... Aşamadım!

********************************

Üzülme anne
bir kaç yılım kaldı
hayırlısıyla
Sonra.. Sonra ver elini
O güzelim TÜRKIYE...!

ANNE...
Hani ilk seferinde
Demiştimya sana...

>

Hadi... Hadi anne
iyi bak kendine
SELAM DUA vede
Kal SELAMETLE...! ! !

Gurbetten Bir CAN!

Gizemlikartal - Ramazan Kocapınar