Merhaba Anne Şiiri - Mücahit Karaçınar

Merhaba anne,
Ben, en hayırsız evladın!
Üzerimde verilen emeğin bir karşılığı yok biliyorum
Yıllar yılı eskiten bir hüzün var üzerinde
Meşakkat tohumu senin toprağına serpildiği vakit, ben çok küçüktüm
Umutların filizlendi kırık aynalarda
Yüzünü yıkayan damlalar temizlerdi sevinçlerini
Merhaba anne,
Ben, en hayırsız evladın!
Öksürükler boğardı nefesini
Kısık sesler bir sende derin
Bir sende içli çıkardı, evin sızlayan duvarlarında
Sanki ağır aksak adımlar koşardı yüreğinde
Yüreğin koşardı sanki, kırık camlar içinde
Merhaba anne,
Ben, en hayırsız evladın!
Dilini yakan kahveler taşardı cezvenden
Bir sohbetin ardını almazdı gözlerin
Gözlerin, uzakların sisli bir neferiydi
Dağılan bütün cümleler birikirdi bakışlarında