Merhaba Şiiri - Yavuzcan Pınar

Yağmurlu bir gün.
Ellerinde meyve çürüğü çiçekler
Bir hayvanın dudaklarını dilliyor sanki dilin
Sen de en az benim kadar sensizsin.
Yazdığım senler utanırken tanıdığım senden
Bu uzaktan izleyen gözlerim görüyor sadece
Sen de sensizsin, benim kadar.
Başkasın işte
Çok başka,
Taptığım senden başka
Bazen bir kul hırçınlaşabilir
Yoldan çıkabilir
Artık itaat etmek istemez Tanrı’ya
Ya sen?
Tanrı hiç kuluna asilik eder mi?
Hiçbir tanrı ona tapıyor diye kaçar mı kulundan?
Başka biri gibi davranır mı?
Kederli bir gün
Sonbahar değil
Akşamüstü sadece
Kuş cıvıltıları bu kederi demlendiren
Beni düşünüyor olmalı bu şiiri yazarken tanıdığım sen
Tanır mısın onu?
Zekidir iyi bilir bir sonraki dizede ne yazacağımı
Düzeltir beni ara sıra
Güzeldir
Sever ilkbaharı ben varım diye
İyi ki der
Buradasın
İyi ki varsın
Sessiz bir gün
Diğerleri gibi
Sen de benim kadar özledin mi seni
Sen de sensizsin benim kadar
Bir gün rastlarsan ona,
Söyle
…
Merhaba de sadece
O anlar.