Bir gün veda ettik yaşama
Oyuncaklarımızı bırakıp
Ezan sesinde eve koşmayıp.
Son günlerini yaşadık mutluluğun
Ertesi gün güneş doğsa da sabahı olmayan bir geceye düştü bedenimiz
Ruhumuzu aldı son dolunay
Elimizdeki son mutluluğu kir diye akıttık su ile
Son kez oturduk, yaşamakla meşgul olduğumuz açlığın sofrasına
Son kez iştahla yedik o gece
Artık sabahların bir anlamı, bir heyecanı yok
Kuş ötüşlerine duyarsızlaşmıştık
Uyanmamız heyecandan değildi artık
Yaşam o gün son bulmuş, yerini ezber'e bırakmıştı.
Artık yürüyorduk
Koşarken yorulmadığımız kadar yoruluyorduk yürürken
Bir gece son kere dalmıştık gecenin uykusuna Son kere uyumuştuk gece olduğu için
Artık mecburiyetin uykusundayız.
Bir gün veda ettik yaşamaya, el sallamadan.
Ve, merhaba dünyadayız
Kayıt Tarihi : 17.9.2022 04:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Canpolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/17/merhaba-687.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!