Merhaba;
Hayatı boşlamış bir uçurumun kıyısındayım yine, yalnız, duygularımla baş başa.
Sol dizim de duygularımı kucaklayan yazmakta olduğum kitabım,
Sağ dizim de çok sevdiğim bir resmin,
Önümde içerisinden bir dal içtiğim sigara paketim.
Son bir yılda çok uğradığım bir mekân burası...
Yalnızlığımı paylaştığım hayatım burası.
Bazen düşünüyorum, acaba kendimi aşağıya doğru salsam acılarım diner mi?
Bilemiyorum, çok kararsızım acaba değer mi ölesiye (sevmek) sevdamı?
Bazen yürüdüğün kaldırımları ardından takip edip, inceler, onlarla konuşurdum, fakat artık bunları da yapamıyorum...
Bana çok uzaksın biliyorum.
Tanıyamadığın bir insanı sevmenin nasıl bir duygu olduğunu bilir misin?
Sana değer vermeyen birine canından çok değer vermek nasıl bir duygu bilir misin?
Ben bunları çok iyi bilirim, aslında ben seni çok iyi tanıdım, ben seni en az senin kadar bildim... Kusura bakma kör gözlerim, görmez yüreğim, elimde değil yazdım. Kara sevdamsın. Pardon.
Kayıt Tarihi : 1.7.2013 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!