Merhaba Şiiri - Göksal Aktuğ

arada bir
merhaba derim,yaşadığıma
çam ormanının içinde bir boşluğu bahçe yapmış evim
konuşuyormuş gibi benimle kar yağarken kristal tanecikleri
aradabir
merhaba derim
sızıltılı bir keman sesine aşina kulaklarım
ne bulursa alıp döker içime
içimden ağlamak geçerken daha da seviyorum kendimi
nesnel hiçbirşeyle alıp vermekliğim yok
bir körebenin elleriyim ben
bir sese uzanarak,mimikleri bulurum
aradabir
merhaba derim
anlıyorsunuzdur beni umarım
kirpiklerim