Merhaba! Şiiri - İsmail Eser

Bu bir açıklama;
Bu bir haykırış
Bu bir feryat
Bu bir çığlık,sana yettiği kadar.

Sana bir pişmanlıktan bahsedeceğim yokluğunun pişmanlığı varlığına kıyas acı veren, acıtan ince ince çizik atan bir yokluk.Sevdim evet seviyorum seveceğim de,ama bu gidişine bir türlü alışmıyor içim, içim senden yana bir hayat olduğunu yok olduğun zaman anladım, tamam haklısın, haklıyım, haksızız!

İkimizde haksızız kaybettik ama şans eseri kazanmıştım ben seni, noktayı koyup gittiğin gün iki kaşımın ortasına, işte o zaman insan öğreniyor beyninden nasıl vurulduğunu. Şimdi beynime de baş kaldıran bir aşkın mevcut bende, seninde kalbinde ben varım muhakkak biliyorum, boş yere ziyan olmak niye.

İnsan sevmeli sevilmeli ölmek niye ölümsüzlük bak içimde, dönüşünü bekledim bekliyorum her kapı çaldığında heyecanla kapıya koşan ilk ben oluyorum, fakat sen yoksunu görünce dirildiğim gibi tekrar ölüyorum. Gidişine türlü bahaneler yükledim belki unuturum diye ama ne mümkün seni unutmak mı? bu matematiğin pi sayısının değerini değiştirmek gibi bir şey, ben seni pi sayısı gibi sevdim her zaman sabitsin yüreğime, son olmak önemli değil sevdiğim Sondan var olmak için dön geri….

En yalnız olduğum anlarda bile yastığımın ıslak yüzü şahittir seni unutmadığıma...