Merhaba Şiiri - Mehmet Cafer

Merhaba! bütün dağılmışlığım,
Günaşırı sevdalarım,
İçi boş sözcüklerle dolu binlerce yazı, merhaba!
Bi haber yaşamların, Beynamus figüranları,
Sizlere de selam verenler var anlıyorum,
Dilleri avuçlarınızda.
Hepinize merhaba!
Şimdi alevsiz yangınlarda,
Sönmüş közlerimle,
Sımsıcak karşılıyorum, taze baharları.
Yüzümde ahşap bir tebessüm,
Önümde bir yol karanlık,
İçimde yanan fener ışıksız,
Ağız dolusu küfürler savurarak üstelik,
Yerli yersiz,
Kendimle olan kavgalarım sonsuz,
Anlamını bilmediğim bir hisle,
Tek başıma herkese merhaba!
Şimdi serbest vezinli bir hayata başlıyorum,
Bütün inadımla, bütün inatçılara,
Kafiyeli tebessümlere sığınmadan üstelik,
Birde kifayetsiz vurgulara.
Hilal olan Ay da umrumda değil,
Yağan ahmak ıslatanda,
Merhaba! Bu dertle ıslananlara,
Namlu ucunda kararlar alarak yaşama savaşında,
Bir dilim ekmek,birkaç zeytin,
Sadece bir bardak keder demin,
Yinede akıyor zaman bir demnlikten biliyorum,
Sensiz bir yaşamın kapı aralığında,
Herşeyi ben başlatıyorum,büyük harflerle,
Ben bitiriyorum yine bu köhneliği,
Son bir nefesle,
Merhaba!
Herşeyin başında ve sonunda olan sana,
Sense herzamanki gibi güzel,
Başka bir anlamsın kendi lisanında,
Her sözün bir kurşun,
Her bakışın başka,
Farklı bir soluksun nefes ararlarında,
Yürüyosun geriye bakmadan,
Yaşayan bırakmadan,
Kendi adımlarınla,Merhaba!
Yalnızlığım vuruyor ara ara,Salim anlıyor,
Hiçbirşey söylemesede bana,
Sonra kendimi kandırışlarım geliyor aklıma,
Sanki varmışsında umursamamışım,
Farkedince yokluğunu,
Kendimi kandırmışım,
Hemde mağrur bir tavırla,
Soylu soysuzlar arasında,
Bin kahırla adım atmışım yanlışlığıma,
umuda aldanmışlığıma,
Bu yolda susamışlığıma,
Ve en çokta sana merhaba!
Arayıpta boş sokaklarda,
Bulamadığım kavgama,
Merhaba!
Merhaba! ! ! ! !