Merhaba Şiiri - Dilek Kalındemir

Bir sessizliğe “Merhaba! ” demek, bir sabah erken.
Bir kaçış, bir soluk alış, her şey devam ederken.
Sıralı sırasız yaşanan herşeye rağmen
Bir geri dönüş belki başladığın yere, geldiğin yerden…

Bir rüzgara “Merhaba! ” demek bir sabah erken…
Ve incitilmiş bütün geçmişleri geride bırakarak kapılmak ona.
Nereye gittiğini bilmeden belki.
Belki merak bile etmeden…

Yeni bir gökyüzüne “Merhaba! ” demek bir sabah.
O başkasının uyandığı maviye bakmak.
Hep özlediğin kadar özgür olmak…
Ve hiç görmediğin kadar bilmek,
hiç tanımadığın kadar öğrenmek onu sen gibi.

Bir gün başını alıp gitmek
ve yeni bir “Merhaba! ” demek yeni bir uyanışa.
Senden gitmek, sana gitmek…
Yanlışları sorgulamadan ve kendine bile inanmayarak.
Geceyi yaşayarak belki, günü uyuyarak.
Aldanarak belki ama hiç aldatmayarak…

Bir sese “Merhaba! ” demek bir sabah.
Nefesine titrediğin bir sese.
Başına kadar mavi, başına kadar güneş olmak.
Kendin olmak deli gibi…