Ölümün acısı, bensiz devam edecek olman.
Yarı yolda bırakacak ölüm.
Benden sonra olacak olacak, şakalar yine komik olacak.
Kıskanmak değil diriyi de, biraz imrenmek belki de
Ben bitirmisken yeni doğan çocuklar...
Ben ölürken dirilmiş davalar...
Görseydim okuduğum harflerin canlandığını
Anlattigim, ugruna yasadigim Kelimelerin inşaa ettiğini
5 ölüm öldürseydi.
Gidiş o gidiş değil sonuçta.
Daha kutlu,gerçek bir yaşama dirilmek elbet,
Fakat davam işte,
Kaygım; dünyalık bakışım,
Kabir alemine akışım.
Bahar sonrası kışım.
Ahirete ilk ışığım.
Kayıt Tarihi : 5.11.2017 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!