Befasız olanlar sıraya girdi
Yedirdim açıdı isındı canı
İstediler verdim acele etim
Merehmetim kalmadıki çaldılar
Yedirdiyim bu insanlar nankörmüş
Verdim geri almadımki güldüler
Saf dediler suçlu oldum haklılar
Merehnetim kalmadıki çaldılar
Acığıdığım o insanlar yok artık
El öpen insanlar sadırazam olmuş
Benden yukarda oturmak yoktu
Merehmetim kalmadıki çaldılar
Bir gün gelecektir hesap soracam
Nere gitse bana hesap verecek
Borcum yokken ona hesap açardım
Merehmetim kalmadıki çaldılar
Tomarınan borcu olan insanlar
Tanımadan selam vermez geçiyor
insaf kalmamışki sayısı çoktur
Merehmetım kalmadıki çaldılar
Ekmeyimin tuzu meyer yok olmuş
Yiyen bu ekmeyi selam vermiyor
Vermediyim bu insanlarçok iyi
Merehmeti aldı benden satılar
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok insan tanıdım çok yardımcı olmak istedim oldumda yaptığım o insanlar biraz durumları düzelince beni tanimadılar sanki o adam deyilim bana birşey olmaz merehmetimi çaldılar o kadar bu tür insan çoktur bir tane deyil ki sayamam başkalarınada mani oluyorlar olmaz olsun
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!