Bir hicrette rast geldim sana
İlk gördüğümde içim yandı sana..
Gelişin Umut oldu bana
Adını sordum Amine dedin bana..
Zeytin gözlüm hüzün yüzlüm
Bilmiyorum kavuşur muyum birgün..
Bir bahar sabahında güneşin ilk ışıklarında
Bir çiçeğin çiğ düşmüş yaprağında..
Belki sevdiğim belki bir gecenin sessizliğinde..
Kavuşuruz belki MEM u ZİN diyarında,
Ben olsaydım..
Dokunduğun bir tokan ,
Ateşe uzattığın bir maşa,
Tenine dokunan bir libas..
Ben olsaydım sevgili.
Gülistandan firkat oldu çâr méh
Gül-i gülistan değil miyim ey mêh
Bilmez misin vuslatın çiğerim dağlar
Ey rahm-ı ilahinin cilvesi dâyı
Bağı bağından çıkalı oldu alem zemherir
Bak sarardı bütün yeşiller..
Terk etti yuvalarını yapraklar
Uçup gitti göçmen kuşlar..
Bir İnce soğuktu Eylül..
Dağlardan bize esen ...
Belki kavuşmamanın adıydı
Bir eylül aşkısın sarı sıcak..
Biraz hüzün bir parça da mutluluk,
Biraz soğuk bir tutam sıcak..
Biraz umutsun bir deste de umutsuzluk..
Bir eylül de kaybetmişim oysa seni ..
Ve derken aralanır güneş
Karanlık dumanların içinde
Sesiz ve usulca
Annemin sarılması gibi
Sıcak ve şefkatle sarar
Elvanı sebasıyla içimi
Gözlerin gece kesifi karanlık
Talihimiz gibi gözgözü görmez
Umut sabah şafağı kızıllığı saçların
Doğan Güneş bulutlar uçan kuşlar..
Bahar kokusu açan çiçekler..
Hiçbiri yüzün olmaz..
Sevgili..
Bak yarın yeni bir gün umutla
Ellerin ellerime kavuşmasada
Gözlerimiz sarılacak birbirine,
Özlemle hasretle ..
Karışacak göz yaşlarımız birbirine..
Yağmur ve sonbahar..
Solan çiçekler, dökülen yapraklar.
Mazide rengarenk bir bahar.
Ve üşüyen ellerin..
Yarım kalmış hayaller..
Hiç açmayan güller,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!