Merdivenlerinde Şiiri - Mustafa Kemal ŞEN

ağır ağır iniyorum şimdi

sana sürünerek çıktığım

merdivenlerden

Güneş doğmamış

tan yeri de ağarmamış

sen öylece uyuyorsun

tüm şehir uyuyor

gözlerim yanıyor

topladım eşyalarımı

aşkımı, sözlerimi, duyduklarımı, hatıralarımı

nem varsa aldım

kapını sessizce kapattım.

Kalbinden çıkarken söndürdüm

yangından kalma kor ateşi

bir daha tutuşmasın

sanma arkama baktım bir kez

yüreğimden damladı bir acı ses

'elveda' pınar gözlüm yalnızca elveda

merdivenlerinde çınlar hala

kulak verirsen bu seda

ben bile duyamadım sen nasıl duyacaksın

kendi elinde sen yalnızca bir oyuncaksın

aklım artık hatıraların bulunduğu bir albüm

kumsalda kuma batmış çırpınır kalbim...

gidişimi izlerken sığındığım Tanrı…

işte ağarttı bu anı tan yeri

bu sefer ne hayal oldu ne de sanrı

Aklım artık hatıraların bulunduğu bir albüm

Kumsalda kuma batmış çırpınır kalbim...