Nefes nefese kalsam da artık
merdivenlerden çıkarken,
Hala merdivenleri koşarak tırmanan
bir çocuk yaşar içimde.
Acele ederim okulda teneffüse çıkarken
Acele ederim büyümek için.
Ve acele ederim;
küserim insanlara, suratımı asarım,
büzülür dudaklarım ağlarım hemen.
Lakin;
merdivenleri çıkarken nefes nefese kalınca,
ya da sabah işe yetişmek için kurduğum saat çalınca,
buz gibi kaldırımlarda çıplak ayakla uyuyan aç insanlara bakınca,
Büyüdüğümü anlarım.
Ve nefes nefese kalsam da artık
merdivenlerden çıkarken,
Hala küçük bir kiremit parçasıyla kaldırımlara şekiller çizen
bir çocuk yaşar içimde.
Yoksulluğa
Eşitsizliğe
Adaletsizliğe
Çocuk mezarlarına
Meydan okurum,
kırmızıya boyarım dünyayı…
Özgür Kapar
Kayıt Tarihi : 15.3.2019 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!