Merdivenler Şiiri - Yahya Emin Demirci

Yahya Emin Demirci
35

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Merdivenler

merdivenler...
yüksek yüksek merdivenler...
zirvesinde yarin oluğu merdivenler...
ilk basamaktayım henüz.
kavuşabilecekmiyim acaba bu gece sana.
yoksa yine bitieremeden basamaklarını
ışıklar sönecek,karanlıklar içindemi kalacağım
merdivenler yare kavuşmak adına olunca
çekilen zorluğun,akan terlerin ayrı bir tadı oluyor inan bana.
dünyanın tüm sıkıntıları omuzumda iken yine
elimden gelen,ağır ağır çıkabilmek anca merdivenlerini
senli merdivenleri...
karanlık yada aydınlık,ama inadına senli merdivenleri...
neyseki ikinci basamaktayım
sana ulaşmama kırk basamağın kaldı
bu gece karanlık olmadan merdivenler,sana kavuşmak istiyorum
bu azimle üçüncü,dördüncü derken beşinci basamaktayım
vuslatım halen sensin
içimde ise karanlıkların korkusu
belki de bu yüzden kayıp gitmiyor ayaklarımın altından merdivenlerin
altıncı basamaktayım
halen korkuyorum...
olmayacak...
saymakla bitmeyecek bu basamaklar
zihnimi dağıtmam gerek
ama nasıl?
buldum,seninle tabiki de...
o buğulu gözlerinle...
ne de güzeller...
seviniyorum şimdi,
ne yaptımda o gözlerin muhatabı olmakla ödüllendirildim acaba,merak ediyorum doğrusu.
bir kavuşabilseydim ellerine,sonra varsın sönsün ışıklar
gözlerinin şuası yeterdi bana
evet işe yarıyor galiba,bak şimdiden onsekizinci basamaktayım
nasılda geçti,hiç hissetmedim inan.
ama bi saniye...onsekiz....(?)(?)(?)
evet hatırlıyorum bu sayıyı...
sendin onsekiz...
ama neye yarar ki ...
aylardan martta değil çünkü.
bak ondokuzdayım şimdi.
basamaklar umut veriyor gerisingeri giderken
gözlerim takılıyor bu sefer basamaklara
hafif bir tebessüm seziyorum onlarda da
senin ki kadar ısıtmıyor ama içimi
sadece umut veriyor
sanki sırtımı sıvazlıyor yirminci basamak,az kaldı biraz daha gayret diye
ve yirmibirincideyim artık
ama o da ne!
olamaz....
yine mi karanlıklar..
üzülüyorum şimdi
ama kavuşamadığıma değil,
alışkınım yar yolu beklemeye...
bu uğurda gözyaşı ve ter bezlerimi kurutmaya...
beni asıl üzen yirmibirde karanlıklar içinde kalışım
tamda bana gelmişken üstelik
yirmibirimdeyken daha sana nasıl giderim ışıksız
nasıl görürüm önümü
bekliyordum bunu ama bu kadar çabuk değil
olamaz,yapamam bunu,
kaldıramaz omuzlarım yalnız başıma,karanlıklarda...
yardım et sevdiğim,ne olursun...
bekliyorum ellerini...
yirmibirimdeyim...
yirmibirindeyim...
bekliyorum...

özlüyorum.......

Yahya Emin Demirci
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 23:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


14.10.2006

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yahya Emin Demirci