Merdiven...(Züleyha) Şiiri - Ali Efeoğlu

Bir merdivende oturur seyrederdi dünyayı
Pek güzel,pek hoştu komşu kızı Züleyha
Hayat onun için bu yoldan geçenler demekti
Ağzında sakız,şak şak şaplatırdı Züleyha

Başörtüsü,kulaklarının üstünden arkaya doğru bağlıydı
Kocaman şalvarı allı pullu,çiçekli alacalıydı
Dünyaya hep güler yüzlü bir şekilde,gülümseyerek bakardı
Herkes severdi onu,pek tatlıydı komşu kızı Züleyha

Üst katta ki yaşlı komşu Aysel abla herşeyiydi
Canı sıkıldımı merdivenden ona seslenirdi
'Aysel abla Aysel abla baksana'
Aysel abla pencereden sarkınca rahatlardı Züleyha

Dedikoduyu,çeneyi hiç unutmaz,pek severdi
Gelip geçen yolculara kendine göre bir not verirdi
Lakırdılar leylek gibi,bitmez,sürer giderdi
Pek konuşkan,cana yakındı komşu kızı Züleyha

Evlenip bir yuva kurmayı elbet isterdi
Lakin kimseleride kendine yakıştırıp beğenemezdi
Kimi uzun,kimi kısa,kimi zayıf,kimi şişman
Pekte seçiciydi bizim komşu kızı Züleyha

Oysa hayat ondan gelip geçmekteydi
Güzelliğinin yerine artık kırışıklıklar gelmekteydi
Ağzında sakızı patlatırdı şap şap sanki inadına
Her gün Beyaz atlı prensini beklerdi belki Züleyha

Yıllar geldi geçti merdiven üstünde lak lak yaparak
Aysel ablayı da götürdüler bir gün evinden dört kolluya koyarak
Dert ortağı sırdaşı da gitmişti,artık yoktu
Merdivende yapayalnız kalmıştı Züleyha

Yine gelip geçenleri seyrederken hayatı düşündü
Şu kocaman dünyayı hiç gezip görememişti
İnsanlar önünden geçip bir yerlere gidip gelirken
Hep bu merdivende tünemişti Züleyha

Aysel abla artık yoktu,çağıramıyordu
Gördüklerini kimselere anlatamıyordu
O an sanki sıkıldı artık bu merdivenden
Hayatı kötü,pek yavan buldu Züleyha

Yapacak birşeyi yoktu ömrünün sonbaharında
Yaşlıydı artık,kim alırdı onu bu saatten sonra
Bir gün aniden yığılıverdi şalvarının içinde,merdivene
Böyle göçüp gitti bu dünyadan zavallı Züleyha

Beyaz atlı prensi en sonunda gelmişti
Merdivenden onu alıp atının terkisine bindirmişti
En şuh halleri vardı üzerinde,yine gençti,güzeldi
Döndü son bir defa merdivene baktı,uçtu gitti Züleyha...

29.Ağustos.2010.İzmir
Ali Efeoğlu...