Merdiven Şiiri - Mehmet Yaş

Birbirine benziyor şairlerin âlem’i,
Acıları, dertleri.. neşeleri elem’i..
Şairin adı değil, tadı önemli olan;
Şiir, şiir olsun da, şair’i mesele mi?

Ben şairden ziyade, şiirleri seçerim;
Bir şiir’in has’ını her testi’den içerim!
Mahsuni’den veyahut Arif Nihat Asya’dan,
Yürüyen bir merdiven, basamakta bir şair;
Sorguluyor ne varsa fani ömrüne dair..
Gecenin sıfır bir’i, herkes kan uykusunda;
En yoğun duyguları yaşamakta bir şair!
Bir esinti geldi mi ben kendimden geçerim!

Şairler, toplumların birer barometre’si;
Bu yoğun atmosfer’den nem alır her katre’si..
Bu ses şair’in sesi, gaipten bir ses değil;
Her şiir de tutsaktır bir sevdanın adres’i!

Sözü bazen bıçaktır, bazen ok, bezen mermi;
Hem bunlarla can almak, yaralamak hüner mi?
Şair bir kıvılcımdır toplumu ateşleyen;
Başlattığı bir yangın, kül etmeden söner mi?

Bizi bilenler bilir, bilmeyene sözüm yok!
Hatır için kimsenin alkışında gözüm yok!
Bu yürüyen merdiven hiç durmasın diyorsak;
Şairce seveceksin bundan başka çözüm yok!

Hayatın aslı zaten yürüyen bir merdiven;
Günleri ardı sıra sürüyen bir merdiven..
Gönül dostu şairler el-ele veremezse,
Tamir olmaz bir daha çürüyen bir merdiven!

18.08.2003