Merdiven Şiiri - Naci Kaynar

Kosta Kıvırcık
Gülmüştü bıyık altından
Ama ne gülüş
Alaylı mı alaylı
Pişkin mi pişkin
Herşey tamam
Tek-bir
mer
di
ven
noksan
demişti
Üç-beş yıla kalmaz
Toplarsın zeytinleri
Hazırla
sen
şimdiden
mer
di
ven
leri
Kızmıştım Kosta'ya
Hem de ne kızma
Küfürlü kinli
Sanki babasının tapulu yeriydi
Nihorya mevkii
İstemiyor
anasını
sattığımın
şarabını
kurayım
Doldurayım tenekeler dolusu simsiyah salamurayı
Ve altın sarısı
zeytin
yağını
İstemiyor elin gâvuru
İstemiyor vre
Demir attım aylarca zeytinliğe
Sarıldım
Tüm hıncımla
kazmaya
küreğe
Su taşıdım sırtımda
zeytine
üzüme
Çatlasın
patlasın
Kosta diye
Haklıymış Kosta
Ne yazık
İki sene geçmeden
Yok oldu tüm fidanlık
Kosta iyi tanırmış meğerse bizim itleri
Nereden kaynaklanıyorsa
öfkeleri
kinleri
nefretleri
Parçaladılar çitleri
Bıraktılar keçileri içeri
Bir köşede öksüz kaldı
Graşi'nin aşıladığı piç zeytinleri
On yıllar geçti
Ne acı
Kuramadım hâlâ
Mer
di
ven
le
ri