Merdiven Şiiri - İbrahim Taşkın

hani merdiven çıkışımdan
anlardın ya geldiğimi
ve neden öksürdüğümü sorardın hep

öksürürdüm…çünkü korkardım,
baharın bütün renkleri gülüşünde birikiyorken
ayak seslerini karıştırmandan korkardım

oysa sen giderken,
ben hiçbir ses duymadım
bu kadar mı nefret ettin benden?
hiç olmazsa…kapıyı çarpsaydın.

önce gülüşlerin kayboldu düşlerimden
artık avucumda saklıyorum kokunu
kavuşmamızın zincirini,
çözdüm yüreğimden

ve yakıyorken içimi sensizliğin ağlatan sorhoşluğu
kavuşmalarım gittiğinden beri
yüreğim bir merdiven boşluğu