Özgüven örtüsü biraz aralandığında
Bulutların bedenlerine sığmaz düşünceler
Umut her zaman orada bir yerde dursa da
Akıl genelde erir tereyağı misali
Uzun bir sessizlik süzülür ruhun derinliklerinden
Yoncaya saklanmış keklik gibi titrer kişi bir başına
Karamsarlık yoldaş olur
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
