gece çökmüş, dolunay semada
ömrüm bekar odası yalnızlığında
sigaram tütüyor şiir yazdığım masamda
hayatımın baharı kömür karanlığında
ateş başında közler çatırdıyor
gözlerim yanıyor artık ağlamaktan
sokaklarda sarhoşlar patırdıyor
ölüyorum bir köşede, dertlerimden kaçmaktan
tırmanıyorum yorgunluk merdivenlerini
kederimi azık yapmış gidiyorum
bir kenara atmışım güzel benlerini
yalnızlıkla hasbihal ediyorum
Kayıt Tarihi : 1.7.2022 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!