Merdiven Şiiri - İlhan Öner

Aydınlanıyordu umut ışığım
Eskimiş,yıpranmış bir kemerde
Yorulmuştu gözlerim,seçemiyordum
İstemiyordu görmeyi senden başkasını

Eriyordum her bakışımda karşımdaki hayaline
Yokluğuna bakarken,nedensiz gülüyordum
Yaşamak bize fazlaydı biliyordum
Seninle ölmeyi sevmek suç muydu?

Acaba ölsek bile yaşar mıydık ?
Peki bu son zoruma gider miydi ?
Bizimle başlamaz mıydı imkansız sonlar ?
Yapamayacağım tek şeydi seni unutmak

Yıldızlar bana küstü parlamıyor eskisi gibi
Tuzlu meltem, peki sen niye yüzüme vurmuyorsun ?
Duyamıyorum artık kıyıya çarpan dalga seslerini
Gülerek inemiyorum yürüyen merdivenlerden