.......(Ah İstanbul, Bayrampaşa... Aklımı başımdan aldın,
........Nevî’ ni bildiğim ‘’şen’’ i başıma belâ mı saldın?)
Tenha bir merdiven, merdivende ben!
İçim gibi tıpkı ve ruhum gibi...
Yüreğim çok yalnız, sen çok uzakta...
Beni alıp burdan sana götürsen? ! .
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
