Keseri körelmiş bir dülger gibiyim şimdi
Keserim ağaç oldu kestiğim dal demirdir
Uykusunu almamış korkak çocuk gibiyim
Sahi elime ekmek veren o şahıs kimdi
Hâlbuki bana göre açlıkla tokluk birdir
Güneşin öldürdüğü geceye yanıyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
