Mercimektepe Şiiri - Nurettin Filinte

Dokuz yüz yetmişli yıllar Ülkenin
Alnına sürülmüş kara lekedir
Atlattığımız büyük tehlikenin
Vahameti hala zihinlerdedir

Memleketin ikiye bölündüğü
Zıt görüşte olanı yok etmenin
Çözüm yolu olarak görüldüğü
Yılları unutmaması lazım kimsenin

İstisnasız her yerleşim yerinde
İki düşman cephe oluşturuldu
Savaştı gençler silah ellerinde
Binlercesi hiç yoluna vuruldu

Anlatacağım traji komik olay
Kadirli’de aynen vuku bulmuştur
Karşı tarafça duyulunca, alay
Ve küçümseme konusu olmuştur
*
Bir gün, sağ görüşlüler arasında
Bir haber fırtına gibi yayıldı
"Gece solcuların korumasında
Mercimek Tepe'ye bayrak asıldı”

-Demek kızıl komünistler sonunda
Buna da cesaret edebildiler
Bizim bir kabahatimiz yok bunda
Savaşı kendileri istediler

-Arkadaşlar derhal silahlansınlar
Tepeyi onlardan geri alalım
Milliyetçiler kimmiş anlasınlar
Kızıl bayrağı ordan kaldıralım"

Üç kamyon silahlı insan toplanıp
Dua ve alkışlarla çıktı yola
Allah-u ekber, sık sık tekrarlanıp
Yaklaşınca ayrıldılar üç kola
Her biri bir taraftan hücum edip
Hedefi çabuk ele geçirdiler
"Solcular bizi görünce terkedip
Tepeyi, kaçmış olmalı" dediler

Zirveye ilk çıkan bayrağı kapıp
Havaya kaldırıp hızla salladı
Diğerleri silahını boşaltıp
Kazandıkları zaferi kutladı

Büyük tantanayla geri döndüler
Kızıl bayrak lanetlerle yakıldı
Karşı tarafa haber gönderdiler
Ki, Mercimek Tepe geri alındı

Bir süre bu zaferin sarhoşluğu
İle şişinip bol bol övündüler
Anlaşılınca yanılma olduğu
Hepsi dut yemiş bülbüle döndüler

Meğer bayrak kadastro kuruluşu
Tarafından nirengiye dikilmiş
Tesadüf imiş kırmızı oluşu
Komunistlerin bayrağı değilmiş
**