yağmurla beraber gelen rüzgarın esintisinde
sensizliğin boşluğunu kucaklarım yüreğimde
gözlerimin buğusunda parçalanır soğuk düşlerim
ilkbahardan kışa değişmem iklimleri
çünkü sensin benim mevsimlerim
toprağında baharıma süzülür hasretin
karanfil açar avuçlarımda
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
karanfil açar avuçlarımda
noktaların dağılır hücrelerime..
sen olur yüreğim
NE GÜZEL DUYGUDUR BU..:)
TEBRİKLER
Yüreğini yansıtan bu duygu yüklü güzel
şiirin için gönülden kutluyor,hüzünsüz
zamanlar diliyorum.sevgiler
Aynı şeyi hissetmek,tek yürek olmak en önemli uyum yoludur.Kutlarım güzel ifade edilmiş.
Tebrik, takdir ve hürmetle...
Sevince gönül bir gözünden diğerine sakınır... Tebrikler. Sevgilerimi yolluyorum.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta