Mercan Şiiri - Merve İlgaz

bir kırmızıya aşığım bir deli kırmızıya
mahkumum sabahları sende saklı ışığa
rüyalarda yüreğin emanetimdir benim
ellerinden ölmeye hapsolmaktı kaderim
mercan bakışlı çiçeğim avucundaki tabiat
günden güne açılır günden güne kat ve kat
dolandın mı gönlümün limansız sularında
şu martılar usulca ses verirken adına
hangi geceyi böyle bekle rki ay ışığın
hangi yarında yazılı hangi elde varlığın
sanki mercan kırmızı sanki akan gönlüme
istenmiş yağmurların damla damla içimde
açılan bu baharda düşsüz soğuk bu şehir
ben demsiz sensiz can zehirden beter zehir
hayalsiz fısıltılar anlat mecbur gönlüme
bu dudaktan akan dil bir tek sende böyle
işte ıslak akışın iniltisi yağmurdan
bir aşk yarat el açıp dileyeyim tanrıdan
gözlerimde tutulmak büyüsünden mahrumsun
şafak vakti izlendin sen o kadar kutlusun
sende sürgün nedenim sende kayıp arayış
ne yasaklı bir soluk ne bir içli haykırış
miadına yetmeyen hep sızıydı hasretin
nazarınla var olan bir haz daha görmedim
mühür gizli bakışına hayrandı deli sevdam
kızıl selde bir şarkı söylerken dişi mercan
daralan sokaklarım çıkmazlara sığınsın
volkan küle dönsün de gülüşünle ısınsın
söğüt dalım hatıram yüreğinin dokusu
gözlerimi kırpmadan uyumaktır yortusu
kimi kabus tadında kimi hülya olur ya
bazen bir vesveseyim yokluğunun yanında
ezgi pınarlarından akan şehirlerime
hece hece dizildi sen sakın ha tükenme
gitme menzilde bırak kurşunu da narı da
bu kalp yanar közlenir yazık olur canıma
zincirliyim ufkunda bir deli kırmızıya
mercan dokunuşunda gezinmekti bu rüya