Meramım Şiiri - Efraim Erdoğdu

Ne geç göründün gözüme nede geç geldin
Hiç kimse yıkamamıştı gönül bendimi.
Ağır olmaz mı hesabı sensiz geçen yılların?
Önce kapkara olmuş o mazimden çöz beni.

Kurumuştu yüreğim pas tutmuştu her yanı.
Bir kayadan farksızdı görmeden önce seni.
Gereksiz sanıyordum taşıdığım bu canı,.
Bir manaya sürükledi bıraktığın iz beni.

Varlığını öğreneli değişti tüm hayatım
İlk kez aynada adeta tarttım kendimi.
Umutsuzluk esvabımı çıkarıp attım.
Yapraksız koyamamış geçirdiğim güz beni.

Gündüzümde güneş yoktu gecemde yıldız
Her zaman karanlıkta sandım kendimi.
Olmasada alnımda bir parlayan yaldız
Umudunun tesbihine diz beni.

Kurtulayım bu asılsız ahuzarımdan.
Sileyim içimdeki mel'un derdimi.
Bir bakışta tutuşayım narından.
Yalvarsamda söndürmeyin siz beni.

Kuruldun gönlümün baş köşesine,
Hiç kimse makamından atamaz seni.
Tutulmuşken sevdanın kör hücresine,
Nasıl bulur bir parçacık haz beni.

Uyumasam duvarda uyusam rüyadasın
Sanki çekip almışsın gözlerimin ferini.
Ben nerede olursam sen mutlak sıladasın.
Ağır ağır yakacak içimdeki köz beni.

Aşka bakış kâfi ya unutması kaç ayda?
Yada mutlak kesmeli düşünmeden serimi.
Sen olsanda merhemim artık ne fayda
Sarıldıkça inletir sevda denen tuz beni.

Gözlerinde yoğrulup yüreğine akmalı
Kalp gözüne göstermeli içimdeki sevgini.
Ayrışmalı tüm aykırı düşüncelerim
Kirpiğinde damla damla süz beni.

Bana kendi ellerimle saçımı yoldur.
Hatta canın istedikçe dağla kalbimi.
Gönlüm zulmünde bile binbir tat bulur.
Eğer mutlu olacaksan çekinmeden üz beni.

Ben niye doğmuştum ben niye vardım?
Hiç bu kadar unuturmu insan kendini?
Nasıl bu büyük vebali başıma sardım?
Bu dünyada yanacaklar listesine yaz beni.

Açık açık anlattım tüm meramımı
Dilim döndüğünce yazdım sevgimi.
Ağır gelmez mürekkebe katsam kanımı
Lakin ipe çekiyor ettiğin bu naz beni.