Meramım Şiiri - Ethem Turan

sorsalar nedir meramın diye
her insan gibi eşit bir hayat dileğim işte
biraz bu dünyanın huzuru
biraz da ahirette cennetten küçük bir köşe

tüm benliğimle bu dünyayı sömürmek yerine
bu dünyanın işleyişinde
birazda yatırım,yaşayacağım diğer aleme
ne arafta kalayım nede cehennem köşesinde

getirildiysek bu aleme ve insan olduysak yer yüzünde
insan gibi yaşamak, duygular kadar mantığının eşliğinde
sınırları bilerek çiğnemeden bilinçli harama el uzatmadan
kendimce af dileyebileceğim küçük günahlarımla birlikte

konulmuş ölçü birimlerini yetecek kadar elde edebilme
benden olanları mutlu kılma çabası kanaat eşliğinde
doyum şükür edebilmeyse
şükür her çekilen çileye, şükür sevebilen bir gönle sahip olabilmeye

hayat kısa bir yol okadarda değişken se
çıkış ve inişlerin zahmeti farklı olacaktır elbette
dugular mevsimler gibi etkiliyse yürüyüşte
her mevsimin bitişini bilip pes etmemeli gidişte

tüketmek ve tüketilmek esası konulmuşsa önümüze
hayat yolunda ilerlemek mecburiyse
tükeneceğiz her geçen günde
tükettiklerimiz kendimizden olsun sevgi hiç eksilmesin gönlümüzde

zamanımızı tüketelim değer ölçüsünü elde etme mücadelesinde
doğruluk ve adalet olsun hep bilincimizde
kulun hakkı kalmasın diye direnmeli
dünyayı yük etmemeli zayıf omuzlar üzerine

ışık gibi olmalı karanlığın içerisinde
aydınlatmalı çevreyi iyi ve kötü önünü görsün diye
solduğunda zamanı geldiğinde
eksikliğin hissedilmeli seven ve sevmeyenin gönlünde

iyi bir düşman kötü dosttan iyiyse
dosta dost düşmana da düşman gibi olmalı öyleyse
suyu karartan boya gibi gıybet olup kötülük edeceğine
kireç gibi olup örtü olmalı tüm siyahlıkların üzerinde

kalbini kendince sorgulayıp,şeytanın vesvesiyle melek zannedeceğine
boyun eğip alnını değdirmeli secdeye
kulun hesabı rabbineyse
verilecek hesap var demek dünya boşuna değil öyleyse

sevgi denilen ışıklı bir yol konmuşsa en derin yerine
kulu sevdiğin,dünyalığı sevdiğin kadar yaradanınıda sev
sevdiklerin acıtsada içini bırakıp gitsede
o hep seninle,acının ortakçısı derdinin sırdaşı her istediğinde

insanca insan gibi bir hayat işte
ne içinden ruhu alınmış bir cenaze
nede ruhu bırakılıp vucudu koparılmış bir iskelet
yürümek kavisli yolda Allah sevgisini yitirmeyenlerle