Bana çocukluğumu anlatsana biraz,
Hatıralarım nerede başladı?
Saçlarım sarıydı hatırlıyorum…
Başak taneleri arasında kaybolurdu
Her rüzgarda sana daha yakın bir saçaktı…
Dur örtme bu gece perdemi
Ay ışığı içeri girsin istiyorum;
Anne pencereyi de kapatma
Bu gece belki de son kez;
Soğuğu kanımda duymalıyım…
Yorgun günahlarımı aldım sırtıma
Fazla geliyor taşımak
Birazını alsana,
Garip kalmış bir kuş yuvasıydım sesim çıkmadı
Ellerimde kanlar, gözlerimde yanlış hazanlar;
Sensizliğin acısı çığ gibi büyüyor
Gözlerinden uzakta bir sonbahar daha geliyor…
Bazen yağış
…………..bazen şemsiyesiz umutlarda yüzüyor…
Karanfil kokusu senelerle bu kadar mı yalnızlık savurur.
Hani bazen bir çığlıktır ya sessizlik.
dünyayı toz pembe gören gözlere bir an da perde iner, insan kendine kızar ya bazen 'boşa gitmesin dediğin mermiyi' ayırmıştır kendine. Alıp başını gidesi gelir ya; aşılmaz zannedilen dağları aşar.
Hani bazen boğazına bir şeyler takılır ya insanın, d ...
merhaba..
şöyle bir göz attım şiirlere.. cemil meriç diyor ya, 'denize atılan bir şişe onlar...' hakikaten öyle.. içi dolu şişelerin.. dilerim kıyıya ulaştığında o bölgenin ahalisi bu şişelerin değerini anlar.. ama derya büyük.. ve azgın dalgalar var.. başarı hep senden yana olsun.. yani g ...