Zaman İstanbuldu,
Mehmed'ine cenneti vaadetmiş bu aziz şehir
Bir parça toprağına sayısız sehit verdi.
Mesken oldu en mübarek insanlara sonsuz uykularinda..
İki minare arasında mahleler yorgun
O şehr-i gökkubbe ki;
Senin gözlerinden baktım bugün
Nasıl görünürse aşıkların şehri
'Adım Yeditepe' dedi bana, 'soyadım İstanbul'
Ve yalanların şehriyim alabildiğine.
Yine de aldanması böylesi güzelse
başka türlü birşey, onu hissetmesi içinde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!