Böyle yaşamak hoşuma gidiyor.
peynir mayası
ekmek mayası gibi
bakteriyel farklılıkta organik olmak.
Peşimde meraklı
vicdanı karıştırıyor sözlükte
bulmuşa benzer
yüreği temiz beyni hoyrat kız.
Anlaşılmayı bekleyen dilber çoktan umudunu kesti.
Aslında kimse bunları hak etmiyor,
gerçekleri dayatıyor hayat.
Naturalizmi;
öznelliğimizle,
derinliğimizde kaybettik.
Saplantılar bastı damarımıza
sıçraya sıçraya düş(e) kalka.
kendimiz;
kendimize azap azaltmıyor
azığımızı-şükründe yutkunmadan yüksünmeler.
Dikkatimizi dağıtmıyalım lütfen
Burjuva bilir kendini.
Biliyormusun?
Son çizgi roman kahramanı bile utandı
aslında ben;
beni çizenin aptalıyım diyor.
Müdürler;
muavinlerinden daha yetersiz.
Makamla dengeleniyor otorite.
Çıkmaz sokaklarda,
yaşamın ta göbeğinde
maviyle beyazın birleştiği tepede
bilinç tutuklandı
ve;
dava böylece kapandı..
Kayıt Tarihi : 4.2.2009 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Kıvrık](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/04/meraklisina-i.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!