Meraklı Gözler Şiiri - Akın Akça

şu Matematik niye hep orta gelir ya;
denklemler bilinmeyenli, çok bilinmeyenli,
geometriyse mi pekiyi...
*

Öğretmeni ilk öğretmeniyle tanımak
bir ayrıcalık olsa gerek...
Eğitime giden yolda, ada futbolu oynarlar -
yine de, Kuzey Barı sularından uzakta
- mahsur kaldıkları o adada;
Robinson Crusoe ve Cuma.
İlk günler ya da açılışın ilk günü,
sarışın bir erkek çocuk
kendini arkadaş diye tanıtmıştı,
bilinçli bir yalanı gülerek söylemişti;
aynı gün sakince, bir şeyi yoktu ama,
ertesi gün sağ gözü morarmış geldi.
Annem getirip bıraktığında sınıfa
korkudan sinerek vücut,
el yordamıyla bulup kapağı attığı bir sıraya,
durmuştu öylece; zor gitmişti o gün
ve o günler, korkudan, tuvalete bile.
Ve bir kız vardı, sarışın, şirin ifadeli;
kader aynı sınıfa düşürmedi:
Gözler, daha o günlerden;
bu anglo saksonlardan birine yumruk
atıp -ne oldu, ne bitti,
anlamadan oldu- diğerini ise
beğenmiş; ve sonra
demek yıllar böyle yuvarlanıp gitmiş...
Kartlar alınır, onlar değiştirilir -
takas edilir:
Arabalar, fırtına gibi arabalar;
442 kilometreyle saniyede bir BMW
en hızlısı..
veya Maradona, Pele,
Altobelli, Sardelli, Tardelli...
,Dino Zoff ile -
hani şu kalecinin üzerinden aşırtarak
attığı muhteşem bir gol vardı ya
- Boniek..
En son zamanlar da
da ellerde dolaşan, dolanan
(sonradan öğrenecekmişiz burasını,
o üzere...; kendisi,
iyi olmasın Gordon Banks'ten)
bir Shilton, Milton.. sanırım vardı, vesaire
... Kavaklıdere okul yolunda
eski kırtasiye hala orada.

(Ağaçlıklı ve yerleri sarı yapraklı,
küçük öğrencilerin üzerlerinde
büyük sırt çantaları.)
*

(ama gördüğünü de bırakmadı:
meraklı gözler meraklı gözlemleyişler oldu
ayrımsamacı denetleyen ve
ayrımcılığın yerine de sentezi getiren
.. ve de “icraatın içinden”,)

-
İlkokula dair anımsamalar
akın akça