Merak Etme Üzülmem Şiiri - Emin Zeybek

Son kez bak pencereden, perdeyi aralayıp,
Küçük bir tebessüm et, korkma sayılmaz ayıp,
Yazdığın son mektubu sessizce karalayıp,
Mazimizi yakıver, merak etme üzülmem.

Bekleme gelmem asla balkonunun altına,
Yolum düşse dönerim, yüreğinin katına,
Bir gün karşılaşıp da, bakmazsam suratına,
Uzaklara bakıver, merak etme üzülmem.

Tüm sevdalar sahteymiş, sözler yalanmış meğer
Şimdi içimde yara, sana verdiğim değer,
Bakışımın ferinde, mahpus gibiysen eğer,
Gözlerimden akıver, merak etme üzülmem.

Biliyorum girmezsin bu aşkın rotasına,
İsmini elinle yaz, bestenin notasına,
Al eline alevi, kalbimin ortasına,
Ateşini çakıver, merak etme üzülmem.

Yıl değil asır geçse unutma bu günahı,
Duymak istemiyorsan artık sözümden ah’ı,
Mademki ayrılık var, al eline silahı,
Yüreğime sıkıver, merak etme üzülmem.

Artık bozma vaktidir, sessizlik orucunu,
Çözme zamanı geldi, düğümün her ucunu,
Sana ağır gelirse, bu aşkın tüm suçunu,
Üzerime yıkıver, merak etme üzülmem.

18 Aralık 2007
BURSA