yeter bana be gülüm
bir anlık bakışında olsa
uzaktan yolladığın kırpık sevgiler…
öğrendim sevmeyi öğrenirken
sevilmemeyi
tek kişilik bir aşkın çığlıklarında
bazen bir yaprak oldu
kalbimin hışırtısı
bazen bir martı
vapurların arkasında süzülen
sevdim be gülüm
belki senden de fazla seni
gözlerinin içindeki gülümsemeyi
yaşadım nasıl gem vurulur
şaha kalktığında arzular
bir can nasıl susturulur
ellerini tutamazken
bir gülümseme oldu
göz yaşlarım
kaderle geceleri otururken
sessiz sessiz pencerede
geldim be gülüm
sen her çağırdığında
koşa koşa
bile bile yalancı vuslatları
koskoca bir hayat dolar mı
ısıtılmış bir ten
sıcak iklimlerle yeni tanışmışken
kar mı yağar hep sahilinde
arkasına bakamayan bir korkağın
yetinmeyi bilirim be gülüm
sözüm geçmese de hislerime
ben kandırırım merak etme
ağlamaz gecelere kaçıp yüreğim
beklemez sarmanı
soğumuş bedenim
merak etme
bir şiir yazar kandırırım
kalemimi…
02/01/2006
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 2.1.2007 20:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!