Şiir gibi insanlar vardır.
Şiir gibi okursunuz
içinizi yakalayan sözlerini
yüreğinizi tutan isyanlarını,
hiç tanımasanız dahi
uzaklardan
sarmalayan kollarını hissedersiniz
hiç tanışmamış olsanız da
sırtınızı yaslarsanız sırtlarına,
hiç tanışmamış olsanız da
tereddüt etmez açarsınız içinizin gizlerini.
Anılar…
Anılar taarruz ediyor,
bildiğim, her şeyin,
Hayallere yolculuklar öncesindeki
alkışların çınlaması,
Analarımız,
yarlarımız,
gözyaşlarımız tutuşmuş yanıyor.
Bu yangın sönmez
ve varsın sönmesin,
sönerse kalbim kurusun…
Bahar olmaz
artık hiçbir zafer bana…
Balçığın,
yalanların,
ihanetin ve ateşin hükmüne rağmen
yüreğini söküp de pay etmediysen
serüvencilerin dost meclisine.
Merak etme
Dost meclisinden gayrısına
göstermeden kabuk tutmaz yaramız
cem olacağız serüvende,
bulutlarda gürlemeye hazır olacağız…
Gülmeler toplayacağız
ve şimşek gibi kahkahalar çakacağız yeryüzüne…
2010. A.Hdr.A
Kayıt Tarihi : 28.6.2017 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!