Merak-2 Şiiri - Kerem Güngören

oturuyordum, ayaklarımda sular uzanıyordu
bir davam yoktu, davasızdım ama dertsiz ve tasasız değil,
dünya sanki eklenmiş farklı madeni plakalardan ibaretti,
sarılıyordum hayallerime, hayallerimde yine süzülen sular uzanıyor,
yer ve gök adeta birbirine doğru birleşiyordu,
yok yapamam dedim, çaresiz değilim ama yok ben o renklerden değilim
dedim ve dedim,
içimde yok oldu maviliği suların,
madeni plakalar geldi aklıma,
yer ve gök birleşmişti artık,
canı sıkılmış her martı gibi
denizden karaya doğru süzülmeye başlamıştım
birkaç kişinin ruh karmaşası da değildim
bir adamdım tek bir insan
oturuyordum, altımda deniz vardı, yosunu bol bir su birikintisi aslında
bir devamı da yoktu üstelik, davam yoktu ve ne dertsiz ne de tasasız,
dünya aslına bakarsan ekli madeni plakalar gibiydi,
hayallerime sarılmış,
hayallerimi kuşatmış o sular ki,
gözyaşlarım aslında,
kuşatmışlar beni,
yer göğe doğru yükselmiş yüreğime doğru,
yapamadım, evet!
çaresiz değilim ama yok, ben o renklerden değilim, dedim
konuştum ve konuştum
içime doldu maviliğin suları
içimde yok ettim maviliğin sularını
ve yine bir merak
ve yine o madeni plakalarla örtülmüş yeryüzü
yeri ve göğü sıkıca birleştirmiş gibi,
canı sıkılan garip bir martı edasıyla
gökte de süzüldüm aynı zamanda yerde bir yılan gibi
kıvrılışlarımı da görmek mümkündü,
ve o zaman yine bir adamdım aslında
ve evet, yine, tek bir insan
içinde ise bir merak..