Çaresiz esirler gibi ümitsizce bekleriz ölümü,
Zaman geçtikçe ağırlaşır omuzlarımızdaki yük.
Hayat insanı avutan dekorların bir bölümü,
Yalnızlık terkedilmişliğin diğer adı,dağ gibi büyük.
Ayrılıklar sardıkça her yeri,yok olur içimizdeki renkler,
Birer birer kaybolur,içimizdeki hayâl ülkeleri.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla