Zor be arkadaşım..zor
Hani düşünür insan, tek başına kalınca
Issız bir adanın zirvesindeyken
Denizin kıyıları vuran dalgalarına dalar bazen
İnsanın gözleri ya…
Menzilin uazaklığına aldırmadan,
Bir off çeker derinden,,
Özlersin ya
Bedenin felaketi yaşadığı bir anda
Kızgın lav ateşiyle yanarken bedenimiz
Hayel ellerimiz tutar,saçlarımızdan
Kapatırız gözlerimizi ya
İşte o an unutulmaz olur gecenin karanlığında
Birdaha yaşamak istesende,
Kahredilmiş yalnızlık çöker anılarımıza
Susarız.
Ruhun terk ettiği arzularımız depreşir
Yorganın altında,,
Ölürüz ya,
Avuçlarımızın insafına sığınmadan
Uyanır bedenimiz birdaha
Taş kesilir bedenlerimiz,ikimiz bir araya gelince
Yeniden doğmuş gibi dünyada
Şükrederiz mevlaya,
İyiki sen varsın diye
Bu gecede olsun isterim seninle
Karmaşık duyguların arkasına saklanmadan
Uzanır ya,,
Ellerimiz bedenlerimizde
sözlerin bir bekleyişti,yaşanılan karanlığımda
titredim gözlerine bakınca
seni tanıdığım o ilk gece
Kayıt Tarihi : 14.5.2012 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!