İstanbul'a çöken sis gibiydi, karanlık, kabuslu, sensiz gecelerim.
Teninin sıcaklığında aradım kokunu, yar diye adını hecelerim.
Sana ulaşmak, elini tutmak, tertemiz alnını öpmek için çabalarım.
Çok geç te olsa maksadım belli. Sana kavuşmak için yaşıyorum.
Sesini duysam titrer nefesim, konuşamam ki, tutulur nutkum.
Gözlerine baksam şen olur dünyam, her yer cennet, açılır ufkum.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta