Menzile Varamaz Şiiri - Zeki Günay

İnsan hayat yaşar, bahane ile,
Bahanenin başı, sonu olamaz.
Herkesin ameli, mizanda durur,
Tartıda eksiklik, fazla olamaz.

Kelime-i Şahadet getirmeyen,
O kişi asla, Müslüman olamaz.
İslamı yaşamak, kolaymı sandın,
Çile çekemeyen, ümmet olamaz.

Peygamber Kuran-ı bıraktı bize,
Okumadan akıl, anlam bulamaz.
Hadisi sünneti, İnkâr edenden,
Cennet kapısına, mandal olamaz.

Allah'ı tanı ve ona zikir et,
Zikirsiz olan kul, Rabbî bulamaz.
İstersen denizde, sandal ol boşa,
Küreksiz kul, menziline varamaz.

Her ayette, mana bir anlam vardır,
Akıl anlamazsa, fikir sunamaz.
Akıl çeşmeden akan, su gibidir
Suyu çevirmezsen, ilim sulanmaz.

Allah peygambere ey dil uzatan,
Kafirin şerefi, şanı olamaz.
Ey kul kıblene dön, Rabbine yönel,
Ondan daha iyi bir dost olamaz.

Bugün varız yarın yokuz unutma,
Geçen gün boş ise, kıymet olamaz.
Her canlı ölümü, bir gün tadacak,
Melekü'l-mevtten, kaçışın olamaz.

Dünyada amelin, yoksa ne fayda,
Allah' a bakacak, yüzün olamaz.
Göz görmeden, gönül vermek marifet,
Marifetsiz akıl, sırra varamaz.

İlmin altı büyük kapısı vardır,
Açılmayan kapı, resul bulamaz.
İnceden geçerse, hayat elekten,
Şeytan saptırmaya, çare bulamaz.

Ey Kul Zeki nedir, insanın sırrı,
Adem Havva'da, bir sebep aramaz.
Cennettin kapısında yazan o söz,
Muhammetten bir başkası olamaz.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY